Mijn eerste 30 Seconds to Mars concert!

Ik ga nu schrijven over hoe ik fan ben geworden van mijn favoriete rock band, Thirty Seconds to Mars en hoe ik het concert heb beleeft. 8 jaar geleden heb ik de band ontdekt toen ik op school zat en ik me verveelde. Ik zocht naar nieuwe muziek, op één van de computers op school. Ik zat op Youtube, kon niet veel boeiends vinden tot dat een oude vriendin van mij zag dat ik nieuwe muziek zocht. Zij vertelde over de rock band en dacht dat ik ze ook wel leuk zou vinden. Ik had al is een nummertje van ze gehoord maar niet echt verder gezocht dus ik zocht ze nog maar is op. Daar ben ik nog steeds heel blij mee! Wat hebben hun toch vette nummers! Sindsdien ben ik ook echt fan, ook wel ‘Echelon’ genoemd.

Op 12-11-2013 heb ik mijn eerste concert van de band meegemaakt, samen met mijn nichtje. We hadden samen speciaal voor het concert twee shirts gemaakt met de band naam en logo, plus de datum van het concert. We zouden eerst met ze drieën gaan naar het concert want één van mijn vriendinnen ging ook mee, maar omstandigheden hebben dit veranderd. Ze had namelijk wat gedaan. Iets door verteld wat ik haar in vertrouwen had verteld maar doordat ze geen spijt had, heb ik toen gezegd dat ze niet meer met ons mee ging. Ik was enorm kwaad en verdrietig, ik dacht dat ze een echte vriendin was. Ik vindt het nog steeds jammer maar ik weet dat het, het beste was om te doen. Eigenlijk aan de ene kant ben ik ook wel blij dat ik samen met mijn nichtje ben gegaan want het was GEWELDIG! Het had niet leuker en gezelliger gekund, we zijn helemaal los gegaan. We hebben super veel gelachen, gedanst en in de lucht gesprongen. Iedereen deed mee en we hebben een hele goede tijd gehad! Dit is en blijft een dag om nooit te vergeten! Ook omdat ik dit wel nodig had. Ben veel gepest en dan nog een vriendin kwijt raken. Dit is dezelfde ‘’vriendin’’ die mij de band heeft laten ontdekken. Verder hebben we nog hun album gekocht en als je dat deed, kreeg je ook een handtekening sessie. Dit was overigens al helemaal super vet want je stond dan ook echt pal voor hun neus! Tomo (gitarist), zei wat tegen mij maar dat heb ik helaas niet verstaan, daarnaast zat Shannon (drummer), hij vertelde dat hij ons shirts leuk vond! Waar ik op antwoorden; ‘’Dank je wel, helemaal zelf gemaakt!’’ Dit natuurlijk wel allemaal in het Engels. Daarnaast zat Jared (zanger), hij zei helaas niks maar keek ons wel héél ‘zwoel’ na, haha. Na de ontmoeting was ik wel even beetje ontdaan. Had namelijk niet verwacht ze van zó dicht bij te zien!

Dit blogbericht heb ik best persoonlijk gemaakt ondanks het niet mijn bedoeling was, toch ben ik er wel blij mee. Ik kan zeggen ondanks alles dat ik een geweldig tijd heb gehad en als ik er aan terug denk, denk ik nu alleen nog aan het concert. De nummers van de band maken mij sterker en hebben mij geholpen door school te komen. Ik zou graag vragen om hun ook op te zoeken en wie weet, heb jij ook een nieuwe favoriete band of een manier om sterker in je schoenen te komen staan!